Kilka słów o gatunkach muzycznych, wykonywanych przez Culcha
Candelę. Część 1 – Reggae.
Jednym z najbardziej charakterystycznych brzmień Culcha Candeli
jest reggae.
Jak mówi encyklopedyczna definicja, reggae to „styl we
współczesnej muzyce rozrywkowej, powstały pod koniec lat sześćdziesiątych XX
wieku, w Kingston na Jamajce”, jest to „najbardziej charakterystyczny gatunek
muzyki jamajskiej, a światowy rozgłos zyskał dzięki twórczości Boba Marleya –
choć wbrew powszechnej opinii, nie był on jedynym prekursorem gatunku”.
Ale reggae to nie tylko muzyka - to również specyficzna
sytuacja kulturowa.
Istnieje co najmniej kilka hipotez co do pochodzenia nazwy
gatunku - m.in. Bob Marley utrzymywał, że słowo to wywodzi się z języka
hiszpańskiego i oznacza dosłownie "króla muzyki". Inna teoria
wskazuje natomiast, że „reggae w patois oznacza coś biednego, dzikiego, ale
jednocześnie coś niezwykle godnego, pełnego dumy i wolności. Reggae to
naturalne uczucie płynące prosto z serca i wielka wiara wynosząca ducha ponad
marność tego świata.”
Reggae określane jest jako muzyka Walki - walki Dobra ze
Złem - jako muzyka wiary, że Dobro ostatecznie musi zwyciężyć.
Muzyka reggae najczęściej wykonywana jest w języku patois, a
jej tematyka bardzo zróżnicowana - zależy od wykonywanego podgatunku tej
muzyki. Utwory „early reggae” opowiadają o rozrywkowym stylu życia; piosenki w
stylu „lovers rock” opowiadają o relacjach damsko-męskich; natomiast teksty
rdzennego „roots reggae” przepełnione są duchowym rastafariańskim przesłaniem,
lub po prostu mówią o trudnych warunkach życia w slumsach oraz o
niesprawiedliwości społecznej.
„Spokojne tempo, miarowy i pulsujący rytm oraz wysunięta na
pierwszy plan wyrazista linia basu nadają utworom reggae chilloutowy, nieco
hipnotyczny charakter” – ten charakterystyczny schemat rytmiczny określany jest
mianem riddimu. (riddim w jamajskiej odmianie angielskiego oznacza właśnie rytm).
Riddimy, czyli wielokrotne użycie tych samych podkładów
rytmicznych.
Jeszcze jednym charakterystycznym elementem dla muzyki reggae
jest ruch rastafiari, a także noszone przez Rastafarian barwy: zielony, złoty
(żółty), czerwony - to barwy flagi Etiopii, która według Rastamanów stanowi kolebkę
kultury i cywilizacji na Ziemi. Rastafarianie w swoim ubiorze eksponują te trzy
kolory, które nie są one używane tak po prostu - mają określoną symbolikę.
-zielony - ziemia, ląd Afrykański, którego spokój zniszczyła
kolonizacja. Symbolizuje również kontynent, z którego wywodzą się pierwsi
ludzie.
-żółty - oznacza złoto zagarnięte przez kolonistów.
-czerwony - krew która została przelana podczas walk z
najeźdźcą.
Lew jest symbolem siły, odwagi w walce o swoje ideały.
Rosia483
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz