Krótko ja

Witam wszystkich
Tak, wiem, nie było mnie tu sporo..
Szczerze mówiąc, jest to dla mnie ciężki czas..
Byłam chora.
Mój pies został uśpiony, miałam go 12 lat...

Zaczęła się też szkoła, ostatnia klasa, w maju matura.. Dużo pracy, oj dużo, całe mnóstwo nauki.. Nie mam czasu na nic.

Ale postaram się wkrótce napisać tu coś nowego
Pozdrawiam serdecznie
Rosia483 

Krótkie spojrzenie wstecz

       Obecny skład Culcha Candeli nie jest tym samym składem, co kiedyś. Grupa na początku składała się z siedmiu członków – teraz jednego brakuje.

       Lafrotino (Fernando Perdomo) - jeden z założycieli Culcha Candeli, uważany za podstawę grupy.

Pochodzi z Kolumbii, gdzie spędził też pierwsze lata swojego życia. W tamtym czasie uczył się również tańca tradycyjnego. Kulturą hip-hop zaczął interesować się dopiero po przybyciu do Niemiec. Od 1993 roku mieszkał w Lipsku, gdzie zaczynał rymować m.in. z MC Downbreaker i Celio.

W 1999 roku w Berlinie spotkał się z DJ Lil Rasta. W tym samym czasie poznał też Don Cali’ego, co zaowocowało późniejszą współpracą.

       Z zespołu odszedł w 2010 roku. Dlaczego? Jedna wersja mówi, że skłoniły go do tej decyzji sprawy osobiste/rodzinne. Inna natomiast sugeruje, że przestał mu odpowiadać zmieniający się styl Culcha Candeli…

Rosia483

Fotos gehören mir nicht ;)

Kolumbia. Albo może C.o.l.o.m.b.i.a

       Teoretycznie każdy z członków Culcha Candela ma inne pochodzenie. Jest jednak kraj, który się powtarza.

Lafrotino (były członek grupy), Don Cali oraz Larsito mają korzenie kolumbijskie.

Z racji tego, że kolumbijski wkład w tym zespole jest spory, myślę, iż warto nieco przybliżyć pojęcie Kolumbii, nieco ją poznać.

       Kolumbia to państwo znajdujące się w północno-zachodniej części Ameryki Południowej. Ma dostęp do Morza Karaibskiego oraz do Oceanu Spokojnego, graniczy z Wenezuelą, Brazylią, Peru, Ekwadorem oraz Panamą.

Stolicą jest Bogota, która jednocześnie stanowi gospodarcze i kulturalne centrum państwa.

Językiem urzędowym jest hiszpański, walutą – peso.

Święto narodowe: 20 lipca – Rocznica proklamowania niepodległości (1810)

Flaga

      

Flaga Kolumbii, o proporcjach 2:3, używana jest od 26 listopada 1861r. Składa się z trzech poziomych pasów: żółtego, niebieskiego oraz czerwonego. Żółty ma szerokość równą wspólnej szerokości pozostałych pasów. Zaprojektowana została przez Francisco de Miranda.

Żółty kolor oddaje bogactwo kolumbijskiej ziemi, niebieski symbolizuje morza i oceany opływające terytorium Kolumbii, a czerwony upamiętnia krew przelaną w walkach o wyzwolenie Kolumbii spod hiszpańskiej dominacji.

Wzór ten stał się również podstawą flag Ekwadoru i Wenezueli.

Muzyka

       Myślę, że w tym miejscu warto jest o piosence Culcha Candeli „Colombia” - tutaj

A tak poza tym: tradycyjna muzyka kolumbijska jest zróżnicowana, uzależniona od regionu, w którym występuje, uzależniona od określonych elementów, które ją ukształtowały.

Na wybrzeżach dominują formy żywiołowe, bardzo rytmiczne, mające swe korzenie w muzyce afrykańskiej. W muzyce andyjskiej zaznaczają się silne wpływy hiszpańskie ze smyczkowym składem instrumentów. Na nizinach najpowszechniejsze są wokalne formy muzyczne.

Charakterystycznym tańcem jest salsa.

Tradycje i święta

       Kolumbijczycy są narodem lubiącym zabawy i święta.

Boże Narodzenie

W czasie Bożego Narodzenia w kącikach kolumbijskich pokoi rodziny budują żłóbki, które są prawdziwymi dziełami sztuki.

Dzień Matki

Obchodzony w drugą niedzielę maja jest bardzo popularnym świętem. Tego dnia absolutnie nie można przeoczyć. W telewizji już na kilka tygodni wcześniej nawołuje się do obchodów, centra handlowe oferują promocje, w restauracjach stoliki rezerwowane są na wiele dni wcześniej.

Halloween

Kolumbia przejęła tę tradycję od Stanów Zjednoczonych. W ostatni dzień października wszędzie pełno jest dyń, pajęczyn i koloru pomarańczowego, nie wypada zostać w domu, nie wypada nie przebrać się.

Sylwester

31 grudnia to dzień wyjątkowy. Koniecznie należy się przebrać, mocno umalować, zmienić osobowość i udać na jedną z licznych, organizowanych w całym mieście imprez. Możliwości jest całe mnóstwo. Od tradycyjnych dyskotek, dużych koncertów, eleganckich kolacji do sympatycznych spotkań w teatrach.

Kuchnia

       Z powodu dużej różnorodności kulturowej, kolumbijska sztuka kulinarna składa się z wpływów kuchni europejskiej, lokalnej tradycji i kuchni afrykańskiej.

Podstawą większości dań przygotowywanych przez Kolumbijczyków są ziemniaki, ryż i kukurydza. Kuchnię tę wyróżnia duża ilość kolorowych warzyw i roślin strączkowych. W domowych przepisach nie może zabraknąć świeżych pomidorów, cebuli, szczypiorku, fasoli, grochu czy soczewicy.

W Kolumbii niezwykle popularny jest grill. W całym kraju organizowane są festyny i święta grilla.

Oryginalną kuchnią może poszczycić się obszar zlokalizowany wzdłuż wybrzeża karaibskiego. Oprócz typowych mięs można tam skosztować takich rarytasów jak wątroba wieloryba, ryż kokosowy czy Suero, który jest czymś pomiędzy jogurtem, a kwaśną śmietaną.

W rejonie Bogoty popularnym daniem, jest zupa z kurczaka, z dodatkiem kukurydzy, ziemniaków, awokado i lokalnych ziół takich jak guascas. Tradycyjnymi dodatkami, które znajdują zastosowanie w większości potraw są kapary i śmietana.

Rys historyczny

(Wybaczcie, nie lubię historii.)

Zamieszkiwane od kilku tysięcy lat przez Indian tereny dzisiejszej Kolumbii, odkrył dla Europejczyków hiszpański żeglarz Alonso de Hojeda w 1499 roku i już w następnym stuleciu tereny te zostały podbite przez Hiszpanów.

Pierwsza połowa XVI wieku to podbój wnętrza kraju oraz walki między rywalizującymi hiszpańskimi zdobywcami. W celu ustabilizowania sytuacji ustanowiona została w 1550 r. przez króla Hiszpanii Królewska Audiencja Nowego Królestwa Granady. Początkowo była podporządkowana Peru. W 1717 r. została ustanowiona samodzielnym wicekrólestwem. Jego granice obejmowały dzisiejszą Kolumbię, Panamę, Wenezuelę i Ekwador.

Pod koniec XVIII w. niezadowolenie i rozczarowanie hiszpańskimi rządami, doprowadziły do protestów i rebelii, które z czasem przerodziły się w zorganizowaną walkę o uzyskanie niepodległości. W 1812 r. na czele walczących stanął Simon Bolivar. Decydująca bitwa rozegrała się 7 sierpnia 1819 r. Utworzone wówczas zostało nowe państwo - Wielka Kolumbia, w skład którego weszły obok Kolumbii Wenezuela i Ekwador. Państwo to rozpadło się jednak już w 1829 r. na trzy samodzielne kraje. Odzyskanie niepodległości nie było równoznaczne z nastaniem pokoju. Wiek XIX to okres licznych wojen domowych między ścierającymi się ugrupowaniami politycznymi. Najbardziej krwawym konfliktem była wojna tysiąca dni, zakończona w 1903 r. zwycięstwem konserwatystów. Nastąpiło wówczas także odłączenie się Panamy, stanowiącej dotąd jego integralną część.

Konflikt między liberałami i konserwatystami rozpoczął się na nowo w 1948 r. Krwawa wojna domowa trwała w latach 1948-1958 W celu jej zakończenia dokonano jedynego w dziejach Kolumbii przewrotu wojskowego. Dokonał go generał Gustav Rojas Pinillo. Wkrótce utworzono Front Narodowy, którego rządy trwały 1958–74. Była to koalicja opozycyjnych partii, z których na przemian miał być wybierany kolejny prezydent. Ponieważ jednak nie wprowadzono niezbędnych reform społecznych, a dwupartyjny system polityczny był niereprezentatywny, działalność oddziałów partyzanckich trwała nadal i mimo ofensyw armii rządowej przeciw komunistom ulegała nasileniu. Powstawały coraz to nowe grupy zbrojne.

Wewnętrzna sytuacja Kolumbii, przy wzrastającej działalności partyzanckiej i terrorystycznej, a malejącej wiarygodności rządu, jest niestabilna, a wszystko to niekorzystnie odbija się na jej gospodarce.

Obecnie głową państwa jest prezydent Juan Manuel Santos.

Rosia483

Tworząc ten wpis korzystałam z następujących źródeł:

tu, tu, tu, tu, tu, tu, tu, tu, tu.

Dźwięki Culcha Candeli - cz. 3

Kilka słów o gatunkach muzycznych, wykonywanych przez Culcha Candelę. Część 3 – Hip-Hop.

       Kolejnym charakterystyczny gatunkiem dla Culcha Candeli jest hip-hop.

„Hip-hop to miejska kultura i gatunek muzyczny, powstały w afro-amerykańskich społecznościach w Nowym Jorku w latach siedemdziesiątych XX wieku”

„Nazwa hip-hop jest kombinacją dwóch slangowych określeń: „hip” – „teraźniejszy”, „obecny” oraz „hop” - oznaczającego specyficzny styl poruszania się.”

Na hip-hop szczególnie silny wpływ miał dancehall. Można powiedzieć, że oba te gatunki przemawiają do tej samej publiczności. Hip-hop wiele zawdzięcza także reggae – to Jamajczycy przenieśli na amerykański grunt kulturę didżejską.

Hip-hop stał się fascynujący dla szerokiego grona młodzieży z kilku powodów. Pozwalał bez przeszkód wyrażać poprzez muzykę swoje myśli i uczucia. Nie wymagał dużych pieniędzy - nie potrzebował instrumentów muzycznych, wystarczał sam głos. Każdy mógł zacząć rapować. Brak również było określonych reguł, których należałoby się trzymać – teksty mogły być o wszystkim. Ten rodzaj muzyki był dla ludzi czymś wspaniałym. Mogli śpiewać o czym chcieli i kiedy chcieli. Hip-hop to wolność.

Rosia483

Szukając informacji korzystała stąd: klik i stąd: klik

Dźwięki Culcha Candeli - cz. 2

Kilka słów o gatunkach muzycznych, wykonywanych przez Culcha Candelę. Część 2 – Dancehall.

       Definicja mówi, że: „dancehall to gatunek muzyczny wywodzący się z Jamajki, powstały pod koniec lat siedemdziesiątych, z klasycznego reggae. Jest jednak od niego o wiele szybszy i żywszy.” – jednak teorii dotyczących powstania tego rodzaju muzyki jest co najmniej kilka. Różnią się między sobą, mijają, podają różne daty i różne nazwiska.

Jak wiemy, słowo „dancehall” pochodzi z języka angielskiego i przetłumaczone na polski oznacza salę taneczną. „Muzyka ta, zgodnie z nazwą, przeznaczona jest przede wszystkim do zabawy i najłatwiej usłyszeć ją w salach tanecznych”. „Dancehall od samego początku nierozerwalnie łączył się z tańcem, jest stworzony do tańczenia, skierowany do odbiorców, przebywających na parkiecie.”

Dancehall postrzegany jest jednak nie tylko jako forma rozrywki, jako chwilowy relaks na parkiecie. „Dancehall powstał także jako sposób na oderwanie się młodych od problemów, metodę duchowego oczyszczenia, radosnej ekspresji, możliwości wyrażania siebie, czy w końcu – przetrwania.”

Styl te preferuje beztroski tryb życia, a tematyka tekstów jest dość bezstresowa – kobiety, samochody, imprezy.

(hm.. i tu na myśl nasuwa się chociażby „Hamma" czy „Am Start” ;) )

Rosia483

Szukając informacji, korzystałam stąd: klik i stąd:klik

Dźwięki Culcha Candeli - cz. 1

Kilka słów o gatunkach muzycznych, wykonywanych przez Culcha Candelę. Część 1 – Reggae.

       Jednym z najbardziej charakterystycznych brzmień Culcha Candeli jest reggae.

Jak mówi encyklopedyczna definicja, reggae to „styl we współczesnej muzyce rozrywkowej, powstały pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku, w Kingston na Jamajce”, jest to „najbardziej charakterystyczny gatunek muzyki jamajskiej, a światowy rozgłos zyskał dzięki twórczości Boba Marleya – choć wbrew powszechnej opinii, nie był on jedynym prekursorem gatunku”.

Ale reggae to nie tylko muzyka - to również specyficzna sytuacja kulturowa.

Istnieje co najmniej kilka hipotez co do pochodzenia nazwy gatunku - m.in. Bob Marley utrzymywał, że słowo to wywodzi się z języka hiszpańskiego i oznacza dosłownie "króla muzyki". Inna teoria wskazuje natomiast, że „reggae w patois oznacza coś biednego, dzikiego, ale jednocześnie coś niezwykle godnego, pełnego dumy i wolności. Reggae to naturalne uczucie płynące prosto z serca i wielka wiara wynosząca ducha ponad marność tego świata.”

Reggae określane jest jako muzyka Walki - walki Dobra ze Złem - jako muzyka wiary, że Dobro ostatecznie musi zwyciężyć.

Muzyka reggae najczęściej wykonywana jest w języku patois, a jej tematyka bardzo zróżnicowana - zależy od wykonywanego podgatunku tej muzyki. Utwory „early reggae” opowiadają o rozrywkowym stylu życia; piosenki w stylu „lovers rock” opowiadają o relacjach damsko-męskich; natomiast teksty rdzennego „roots reggae” przepełnione są duchowym rastafariańskim przesłaniem, lub po prostu mówią o trudnych warunkach życia w slumsach oraz o niesprawiedliwości społecznej.

„Spokojne tempo, miarowy i pulsujący rytm oraz wysunięta na pierwszy plan wyrazista linia basu nadają utworom reggae chilloutowy, nieco hipnotyczny charakter” – ten charakterystyczny schemat rytmiczny określany jest mianem riddimu. (riddim w jamajskiej odmianie angielskiego oznacza właśnie rytm).

Riddimy, czyli wielokrotne użycie tych samych podkładów rytmicznych.

Jeszcze jednym charakterystycznym elementem dla muzyki reggae jest ruch rastafiari, a także noszone przez Rastafarian barwy: zielony, złoty (żółty), czerwony - to barwy flagi Etiopii, która według Rastamanów stanowi kolebkę kultury i cywilizacji na Ziemi. Rastafarianie w swoim ubiorze eksponują te trzy kolory, które nie są one używane tak po prostu - mają określoną symbolikę.

-zielony - ziemia, ląd Afrykański, którego spokój zniszczyła kolonizacja. Symbolizuje również kontynent, z którego wywodzą się pierwsi ludzie.

-żółty - oznacza złoto zagarnięte przez kolonistów.

-czerwony - krew która została przelana podczas walk z najeźdźcą.

Lew jest symbolem siły, odwagi w walce o swoje ideały.

źródło: tu

szukając informacji korzystałam stąd: klik oraz stąd: klik

Rosia483

Brzmienie

     Zespół, w skład którego wchodzi sześciu wyjątkowych ludzi, tworzy muzykę łączącą w sobie gatunki dancehall, reggae, hip-hop – w ich utworach słyszymy pełne energii latynoskie rytmy, fragmenty rapowane oraz relaksujące wibracje reggae.

Różne pochodzenie muzyków znajduje swe odzwierciedlenie w języku wykonywanych piosenek. Nie ograniczają się do jednego języka, ale rapują i śpiewają po niemiecku, angielsku, hiszpańsku oraz w slangu jamajskim – patois. W piosence „Back to our roots” Johnny Strange śpiewa również w Suahili.

     W swoich tekstach poruszają ważne tematy, jakimi są np. treści polityczne czy problemy społeczne, ale stawiają także na zabawę, co pokazują w bardziej imprezowych kawałkach (chociażby „Partybus”).

     Ich piosenki, ich „dorobek muzyczny” jest bardzo zróżnicowany. Grają razem już jakiś czas i są tylko ludźmi. A ludzie na przestrzeni czasu zmieniają się – dorastają, zdobywają nowe doświadczenia, szukają wrażeń, chcą eksperymentować, zaczynają lubić nowe rzeczy. Nic więc dziwnego, że i Culcha Candela zmieniła nieco swój styl. Ich piosenki zaczęły zahaczać o pop, pojawiły się elementy muzyki elektronicznej oraz house. Najnowsza płyta Flätrate to składanka przeważnie niemieckojęzyczna, a teksty bardziej skoncentrowane na rozrywce i zabawie, a mniej na krytyce świata.

     Wśród twórczości Culcha Candeli każdy znajdzie coś dla siebie – czy to nutę, która wpadnie w ucho, czy tematykę, która zainteresuje, poruszy.

     Culcha Candela to niezwykły zespół - to sześciu ludzi, to sześć różnych osobowości, to sześć różnych spojrzeń na świat i otaczającą nas rzeczywistość. Każdy z muzyków wnosi do grupy coś niepowtarzalnego, jakąś część siebie. Warto docenić ich pracę, wkład i zaangażowanie. Warto wsłuchać się w te rytmy i dać się wciągnąć w tę kulturę.

Ja spróbowałam i nie żałuję. Serdecznie polecam.

Rosia483

Culcha Candela. Co to tak właściwie jest?

     Culcha Candela to kolumbijsko-niemiecko-polsko-koreańsko-afrykańska formacja z Berlina. Formacja dancehall, reggae, hip-hop.

Culcha Candela to mieszanka ludzi o różnym pochodzeniu, różnych charakterach, różnym spojrzeniu na muzykę.

     Za oficjalny rok założenia grupy uważa się 2002, kiedy to Lafrotino, Johnny Strange i Itchyban zdecydowali się połączyć swe siły, swoją miłość do muzyki i chęć przekazania światu pewnych wzorców. Z czasem dołączyli do nich jeszcze Larsito, Mr. Reedoo, Don Cali i DJ Chino. Muzycy czują się w pełni odpowiedzialni za swoje teksty oraz zawarte w nich przesłania. Namawiają w nich do pozytywnego podejścia do świata, życia - z którym też sami się utożsamiają. Grupa dysponuje dużą siłą oddziaływania. Angażuje się w niemieckie oraz globalne charytatywne projekty. Akcje takie jak Africa Rise czy Action Kidz to tylko niektóre z nich.

     Wybór nazwy zespołu nie był prostym zadaniem i zajął trochę czasu. Głównym założeniem było, aby nazwa oddawała klimat zespołu, podkreślała prezentowane przez niego wartości, wyrażała jego specyfikę – zaangażowanie i energię tworzenia, różnorodność kulturową. Tak pojawiła się propozycja precyzyjnie określająca charakter grupy – Culcha Candela – reprezentująca pełną energii formację.

Culcha Candela to nie tylko zespół. Culcha Candela to także styl życia.

Słuchając „Schöne neue Welt“ - klik

Rosia483